rozdział 22 ~ seria 2

*Annabeth*

Nie wiem co tak właściwie się stało. Nagle jakiś chłopak umiera, Jason zaczyna krztusić się krwią... szybko sprawdzam, czy Percy'emu nic się nie dzieje, ale jest z nim w porządku. Wszyscy już odzyskali przytomność. Jakaś dziewczyna płacze nad umarłym, bogowie ratują syna Jupitera nad którym płacze Piper. Charles, Emili, Josh, Luke, Thalia, Rossie, Nico, Kamila i Leo rozmawiają ze sobą, a ja jestem w rozsypce. Trzymam na rękach swoją córeczkę. Connie tak bardzo się zmieniła.... Jej włoski są dłuższe, jasnobrązowe i lekko podkręcone. Mała wcale nie jest mała, wręcz przeciwnie, jak na półroczne dziecko jest bardzo duża. Jej oczy przybrały już kolor morski i głęboki jak u Glonomóżdżka.
- Mama?- szepcze tak słodko. Z moich oczu płyną łzy. To najpiękniejsze uczucie jakie doświadczyłam, moje maleństwo powiedziało do mnie "mama"...
- A... Ann?- dochodzi do mnie ledwie słyszalny szept. Patrzę na mojego męża, ma uchylone powieki, jest jednak w kiepskim stanie.
- Percy...- głos mi się łamie. Nachylam się nad nim i namiętnie się całujemy. Odrywa nas od siebie Connie.
- Tata, mama- zaczyna gaworzyć.
- Percy...?- podchodzi do nas Posejdon.
- Synu, czy wiesz co było w tym... pseudo "laboratorium"?- pyta się, a ja nic z tego nie rozumiem.
- Thanatifóro mígma ton systatikón kai ousión se ... chéri kai skotónontas íroes. Tylko tyle - odpowiada po grecku, słabym głosem. Posejdon robi wielkie oczy i biegnie do Apolla. Szybko tłumaczę to w głowie. "Mieszanka zabójczych składników i substancji do... ranienia i zabijania herosów". Nie mogę w to uwierzyć, patrzę na niego, na to jak cierpi. Spoglądam na Jasona, Apollo coś mu podał i teraz leży spokojnie, oddycha.
- On żyje- odzywa się Hades. Podążam za jego wzrokiem i widzę nieznajomych.
- Co? Jak?- zdezorientowany Apollo podchodzi do nich. 
- Kto żyje, czy nie żyje?- pyta się mnie cicho Percy.
- Nieznany mi chłopak umarł, ale Hades twierdzi, że on jednak żyje- odpowiadam.
- Co? Derek, ale... bogowie to mój brat, o rok młodszy.... Co z Mali'ą? Córką Zeusa?- Pyta.
- Czekaj Derek to twój przyrodni brat, czy...?
- Od Posejdona, znam go z celi, z Tar...taru- odpowiada.
- Z Mali'ą w porządku, nie wiem co się dzieje z twoim bratem- informuje go. Chce się podnieść, ale nie jest w stanie nawet podnieść głowy.
- Percy nie ruszaj się, proszę- mówię do niego. Zrezygnowany rozluźnia się, głaszczę go po głowie, twarzy, całuje go.
- Tęskniłem. Kocham Cię Annie- mówi.
- Ja za tobą też Pelsi
- Ma, Tia, mu, ojo, u- gawrocze Connie.
- No i oczywiście za tobą kochanie- całujemy jednocześnie naszą córeczkę.
- Ej, a z nami się już nie przywitasz?- pytają Thalia, Nico, Emili, Josh, Hazel i Frank. Podchodzą do nas również Luke, Rossie, Leo, Kama i Chalers. Piper wciąż jest przy Jasonie, a bogowie zajmują się młodszym synem Posejdona, nad którym płacze jego kuzynka.
- Oj, nasze ty niebieskie ciasteczko coś ty sobie zrobił?- pyta się Thalia, a my wybuchamy śmiechem, ponieważ powiedziała to głosem Violetty.
- Dobra skoro humory wam się poprawiły, musimy stąd spadać. Następny przystanek Olimp- Mówi Apollo.Teleportujemy się
____________________________________________________________________

I oto nowy rozdział, następny w tym tygodniu. Poszycie opinie i swoje propozycje. Pozdrawiam
~Nati~